مارکرهای فلوسایتومتری

مارکر CD146 (MCAM): شناسایی سلول‌های اندوتلیال و نقش در تومورهای عروقی CD146، که به عنوان melanoma cell adhesion molecule (MCAM) نیز شناخته می‌شود، یک پروتئین غشایی است که عمدتاً روی سلول‌های اندوتلیال، سلول‌های عضلانی صاف، و برخی تومورهای بدخیم بیان می‌شود. این مارکر نقش مهمی در چسبندگی سلولی، تنظیم مهاجرت سلول‌ها، و رگ‌زایی (آنژیوژنز) ایفا می‌کند. ویژگی‌های مولکولی و عملکرد

مارکر CD105 (Endoglin): نقش در رگ‌زایی و شناسایی سلول‌های بنیادی و تومورهای عروقی CD105، که به عنوان اندوگلین (Endoglin) نیز شناخته می‌شود، یک پروتئین سطحی است که در سلول‌های اندوتلیال و برخی سلول‌های بنیادی بیان می‌شود. این مارکر به‌طور خاص در فرآیندهای مرتبط با رگ‌زایی (آنژیوژنز)، تنظیم پاسخ‌های التهابی، و رشد سلولی اهمیت دارد. ویژگی‌های مولکولی و عملکرد CD105 بخشی

مارکر CD117 (c-Kit): شناسایی پیش‌سازهای خونی و نقش در تومورهای استرومایی CD117، که با نام c-Kit نیز شناخته می‌شود، یک گیرنده تیروزین کیناز است که در بسیاری از سلول‌های پیش‌ساز خونی، سلول‌های بنیادی، و برخی سلول‌های توموری بیان می‌شود. این مارکر نقش مهمی در تنظیم رشد، تکثیر، و بقا سلولی دارد. ویژگی‌های مولکولی و عملکرد CD117 یک گیرنده سطحی است

مارکر CD117 (c-Kit): شناسایی پیش‌سازهای خونی و نقش در تومورهای استرومایی CD117، که با نام c-Kit نیز شناخته می‌شود، یک گیرنده تیروزین کیناز است که در بسیاری از سلول‌های پیش‌ساز خونی، سلول‌های بنیادی، و برخی سلول‌های توموری بیان می‌شود. این مارکر نقش مهمی در تنظیم رشد، تکثیر، و بقا سلولی دارد. ویژگی‌های مولکولی و عملکرد CD117 یک گیرنده سطحی است

مارکر CD127 (IL-7R): شناسایی و تنظیم سلول‌های T و نقش در پیش‌بینی پاسخ به ایمونوتراپی CD127، که با نام گیرنده اینترلوکین-7 (IL-7R) نیز شناخته می‌شود، یک پروتئین سطحی است که عمدتاً روی لنفوسیت‌های T و B بیان می‌شود. این مارکر نقش کلیدی در حفظ بقای سلول‌های T، تنظیم رشد و تمایز آن‌ها، و پیش‌بینی پاسخ به درمان‌های ایمونوتراپی دارد. ویژگی‌های

مارکر PD-L1: تنظیم ایمنی و نقش در فرار ایمنی سرطان‌ها PD-L1 (Programmed Death-Ligand 1)، که به عنوان B7-H1 نیز شناخته می‌شود، یک لیگاند سطحی است که به گیرنده PD-1 در لنفوسیت‌های T متصل می‌شود. این مارکر نقش مهمی در سرکوب سیستم ایمنی دارد و توسط بسیاری از سلول‌های توموری و سلول‌های ایمنی بیان می‌شود. PD-L1 با مهار عملکرد سلول‌های T،

مارکر PD-1: تنظیم پاسخ ایمنی و نقش در درمان‌های ضدسرطانی PD-1، که مخفف Programmed Death-1 است، یک گیرنده سطحی از خانواده CD28/B7 است که بر روی لنفوسیت‌های T، B، و برخی سلول‌های دیگر ایمنی بیان می‌شود. این مارکر نقش مهمی در تنظیم تعادل ایمنی دارد و از طریق سرکوب بیش‌فعالی سیستم ایمنی، به پیشگیری از آسیب‌های خودایمنی کمک می‌کند. با

مارکر CD23: شناسایی سلول‌های B و نقش در بدخیمی‌های خونی و آلرژی‌ها CD23، که به عنوان گیرنده FcεRII نیز شناخته می‌شود، یک پروتئین سطحی است که عمدتاً در سلول‌های B بالغ، ماکروفاژها، و برخی سلول‌های دندریتیک بیان می‌شود. این مارکر نقش کلیدی در تنظیم پاسخ‌های ایمونولوژیک، به‌ویژه در ارتباط با آنتی‌بادی‌های IgE، ایفا می‌کند. ویژگی‌های مولکولی و عملکرد CD23 یکی

مارکر CD95 (Fas): تنظیم مرگ برنامه‌ریزی‌شده سلولی و نقش در بیماری‌های ایمنی و بدخیمی‌ها CD95، که با نام Fas یا APO-1 نیز شناخته می‌شود، یک پروتئین سطحی از خانواده گیرنده‌های TNF (Tumor Necrosis Factor) است. این مارکر نقش مهمی در القای مرگ برنامه‌ریزی‌شده سلولی (آپوپتوز) دارد و در تنظیم هموستاز سیستم ایمنی و پاسخ به تومورها و عفونت‌ها بسیار حیاتی

CD56 که به عنوان مولکول چسبندگی سلول عصبی (Neural Cell Adhesion Molecule) شناخته می‌شود، عمدتاً روی سلول‌های NK و برخی سلول‌های T بیان می‌شود. کاربردهای تشخیصی: CD56 به‌عنوان یک نشانگر کلیدی برای مطالعه سلول‌های ایمنی ذاتی (به‌ویژه NK) و در برخی بیماری‌های توموری و عصبی اهمیت دارد.