مارکرهای فلوسایتومتری

CD16+CD56+: ترکیبی برای شناسایی سلول‌های NK این ترکیب به‌طور خاص برای افتراق زیرگروه‌های سلول‌های NK و گاهی سلول‌های T با عملکرد سیتوتوکسیک استفاده می‌شود. سلول‌های NK به‌عنوان بخشی از سیستم ایمنی ذاتی نقش حیاتی در شناسایی و نابودی سلول‌های آلوده به ویروس یا توموری دارند. نقش در تشخیص CD16+CD56+ به‌عنوان یک شاخص کلیدی برای شناسایی زیرگروه‌های سلول‌های NK در فلوسایتومتری

مارکر CD5: شناسایی سلول‌های T و برخی سلول‌های B و نقش در بیماری‌های لنفوییدی CD5 یک پروتئین سطحی است که به‌طور عمده روی سلول‌های T و زیرگروهی از سلول‌های B بیان می‌شود. این مارکر نقش مهمی در تنظیم سیگنال‌دهی گیرنده‌های سلولی و تعدیل پاسخ ایمنی ایفا می‌کند. نقش در تشخیص CD5 به‌عنوان یکی از مارکرهای اصلی برای شناسایی سلول‌های T

CD16 یک گیرنده برای ایمونوگلوبولین G (IgG) است و در تنظیم پاسخ‌های ایمنی نقش دارد. این مارکر عمدتاً روی سلول‌های کشنده طبیعی (NK)، مونوسیت‌ها، و نوتروفیل‌ها بیان می‌شود. کاربردهای تشخیصی: CD16 به‌طور خاص در فعالیت سیتوتوکسیک وابسته به آنتی‌بادی (ADCC) نقش دارد و یکی از مارکرهای کلیدی در مطالعه عملکرد ایمنی است.

مارکر cMPO: شناسایی سلول‌های میلوئیدی نابالغ و نقش در تشخیص بدخیمی‌های خونی cMPO، که به مایلوپراکسیداز سیتوپلاسمی (Cytoplasmic Myeloperoxidase) اشاره دارد، یک آنزیم داخل سلولی است که به‌طور خاص در گرانول‌های اولیه سلول‌های میلوئیدی مانند نوتروفیل‌ها و مونوسیت‌ها یافت می‌شود. این مارکر نقش کلیدی در تمایز سلول‌های میلوئیدی از سایر انواع سلول‌ها دارد. نقش در تشخیص cMPO به‌عنوان یکی از

مارکر cCD3: شناسایی سلول‌های T نابالغ و نقش در تشخیص بدخیمی‌های مرتبط cCD3، که به CD3 سیتوپلاسمی اشاره دارد، یک مارکر داخل سلولی است که در مراحل اولیه تمایز سلول‌های T بیان می‌شود. این مارکر یکی از اجزای کمپلکس گیرنده سلول T (TCR) است و نقش مهمی در سیگنال‌دهی داخل سلولی و تنظیم تمایز سلول‌های T ایفا می‌کند. نقش در

مارکر CD30: شناسایی لنفوم‌های هوچکین و نقش در ایمونوتراپی CD30، که به خانواده گیرنده‌های TNF (Tumor Necrosis Factor) تعلق دارد، یک پروتئین سطحی است که عمدتاً روی سلول‌های Reed-Sternberg در لنفوم هوچکین و برخی لنفوم‌های T سلولی بیان می‌شود. این مارکر علاوه بر نقش آن در شناسایی بیماری‌های بدخیم، در تحقیقات مرتبط با ایمونوتراپی و تنظیم ایمنی نیز اهمیت دارد.

مارکر CD103: شناسایی لنفوسیت‌های T مقیم بافت و نقش در لنفوم سلول مویی CD103، که با نام اینتگرین αE (Integrin αE) نیز شناخته می‌شود، یک پروتئین سطحی است که عمدتاً در زیرگروه خاصی از لنفوسیت‌های T و سلول‌های T تنظیمی (Tregs) بیان می‌شود. این مارکر با اتصال به اپی‌تلیوم از طریق مولکول E-Cadherin، نقش حیاتی در حفظ ایمنی و هموستاز

مارکر CD138: شناسایی پلاسماسل‌ها و نقش کلیدی در تشخیص و درمان بیماری‌های پلاسماسل‌محور CD138، که با نام سینڈکان-1 (Syndecan-1) نیز شناخته می‌شود، یک گلیکوپروتئین سطحی است که به‌طور خاص در سلول‌های پلاسما، برخی سلول‌های اپی‌تلیال، و تومورهای مرتبط با این سلول‌ها بیان می‌شود. این مارکر نقش مهمی در تنظیم چسبندگی سلولی، هموستاز بافتی، و انتقال سیگنال‌های داخل سلولی دارد. ویژگی‌های

مارکر cCD22: شناسایی سلول‌های B و نقش در بدخیمی‌های مرتبط cCD22، که به CD22 سیتوپلاسمی اشاره دارد، یک مارکر داخل سلولی است که به‌طور خاص در مراحل اولیه تمایز سلول‌های B بیان می‌شود. این مارکر بخشی از خانواده ایمونوگلوبولین‌ها است و نقش مهمی در تنظیم سیگنال‌دهی گیرنده سلول‌های B (BCR) و بقای سلولی دارد. نقش در تشخیص cCD22 به‌عنوان یک

مارکر TdT: شناسایی سلول‌های نابالغ لنفوبلاستیک و نقش در تشخیص بدخیمی‌های خونی TdT، که مخفف Terminal deoxynucleotidyl transferase است، یک آنزیم داخل سلولی است که به‌طور خاص در سلول‌های پیش‌ساز لنفوئیدی (لنفوبلاست‌ها) بیان می‌شود. این مارکر در مراحل اولیه تمایز سلول‌های B و T حضور دارد و در افزودن نوکلئوتیدهای غیرقالبی به انتهای DNA در طول بازآرایی ژن‌های ایمونوگلوبولین و