مارکر cMPO: شناسایی سلول‌های میلوئیدی نابالغ و نقش در تشخیص بدخیمی‌های خونی
cMPO، که به مایلوپراکسیداز سیتوپلاسمی (Cytoplasmic Myeloperoxidase) اشاره دارد، یک آنزیم داخل سلولی است که به‌طور خاص در گرانول‌های اولیه سلول‌های میلوئیدی مانند نوتروفیل‌ها و مونوسیت‌ها یافت می‌شود. این مارکر نقش کلیدی در تمایز سلول‌های میلوئیدی از سایر انواع سلول‌ها دارد.
نقش در تشخیص
cMPO به‌عنوان یکی از مارکرهای کلیدی در تشخیص و طبقه‌بندی لوسمی میلوئید حاد (AML) استفاده می‌شود. بیان مثبت cMPO در سیتوپلاسم سلول‌های لوکمیایی میلوئیدی، این مارکر را به یک ابزار ارزشمند برای افتراق AML از لوسمی لنفوبلاستیک حاد (ALL) تبدیل کرده است.
در آزمایش‌های فلوسایتومتری و ایمنوهیستوشیمی، cMPO معمولاً همراه با مارکرهای میلوئیدی دیگر مانند CD13، CD33، و CD117 بررسی می‌شود تا نوع سلول‌های بدخیم و مرحله تمایز آن‌ها شناسایی شود. این مارکر به‌ویژه در مواردی که تمایز میلوئیدی ضعیف یا غیرقطعی است، اهمیت دارد.
کاربردهای تحقیقاتی و درمانی
cMPO در تحقیقات مرتبط با مکانیزم‌های پاتوژنز AML و بررسی تغییرات مولکولی مرتبط با تمایز نیافتگی سلول‌های میلوئیدی استفاده می‌شود. این مارکر همچنین در طراحی درمان‌های هدفمند برای کاهش فعالیت سلول‌های بدخیم میلوئیدی نقش دارد.
علاوه بر این، بررسی سطح بیان cMPO در ارتباط با سایر نشانگرهای میلوئیدی می‌تواند به پیش‌بینی پیش‌آگهی بیماری و پاسخ به درمان کمک کند.
جمع‌بندی
مارکر cMPO به‌عنوان یک ابزار مهم در شناسایی و افتراق سلول‌های میلوئیدی نابالغ، نقش حیاتی در تشخیص و مدیریت AML و سایر بدخیمی‌های مرتبط دارد. استفاده از این مارکر در تحقیقات و کاربردهای بالینی، افق‌های جدیدی را در مدیریت بیماری‌های خونی فراهم کرده است.
