مارکر MPO: شناسایی سلول‌های میلوئیدی و نقش در تشخیص لوسمی‌ها
MPO، که مخفف مایلوپراکسیداز (Myeloperoxidase) است، یک آنزیم داخل سلولی است که به‌طور خاص در گرانول‌های اولیه نوتروفیل‌ها و مونوسیت‌ها یافت می‌شود. این مارکر در تولید رادیکال‌های آزاد برای از بین بردن پاتوژن‌ها نقش دارد و یکی از شاخص‌های کلیدی برای تمایز سلول‌های میلوئیدی در بدخیمی‌ها محسوب می‌شود.
نقش در تشخیص
MPO یک مارکر استاندارد برای تشخیص و طبقه‌بندی لوسمی میلوئید حاد (AML) است. بیان مثبت MPO در سلول‌های لوکمیایی، به افتراق AML از سایر لوسمی‌ها، به‌ویژه لوسمی لنفوبلاستیک حاد (ALL) کمک می‌کند.
در فلوسایتومتری یا ایمنوهیستوشیمی، MPO همراه با سایر مارکرهای میلوئیدی مانند CD13، CD33، و CD117 بررسی می‌شود تا نوع دقیق سلول‌های بدخیم تعیین شود. همچنین، بررسی سطح MPO در مغز استخوان می‌تواند اطلاعات مهمی درباره شدت و میزان پیشرفت بیماری ارائه دهد.
کاربردهای بالینی و تحقیقاتی
MPO به دلیل نقش آن در استرس اکسیداتیو و التهاب، هدف تحقیقات گسترده‌ای در بیماری‌های التهابی و سرطان است. مهار فعالیت MPO در بیماری‌های مرتبط با التهاب مزمن، مانند آترواسکلروز و بیماری‌های کلیوی، به‌عنوان یک رویکرد درمانی بالقوه مورد مطالعه قرار گرفته است.
علاوه بر این، بررسی میزان فعالیت MPO در بیماران مبتلا به بیماری‌های خودایمنی، مانند آرتریت روماتوئید (RA)، می‌تواند اطلاعاتی درباره شدت التهاب و آسیب بافتی ارائه دهد.
جمع‌بندی
مارکر MPO به‌عنوان یک نشانگر حیاتی برای شناسایی و طبقه‌بندی سلول‌های میلوئیدی، نقش مهمی در تشخیص و مدیریت لوسمی‌ها دارد. ارتباط آن با استرس اکسیداتیو و التهاب، این مارکر را به یکی از اهداف مهم در تحقیقات و درمان بیماری‌های مزمن و بدخیمی‌ها تبدیل کرده است.
