مارکر TdT: شناسایی سلول‌های نابالغ لنفوبلاستیک و نقش در تشخیص بدخیمی‌های خونی
TdT، که مخفف Terminal deoxynucleotidyl transferase است، یک آنزیم داخل سلولی است که به‌طور خاص در سلول‌های پیش‌ساز لنفوئیدی (لنفوبلاست‌ها) بیان می‌شود. این مارکر در مراحل اولیه تمایز سلول‌های B و T حضور دارد و در افزودن نوکلئوتیدهای غیرقالبی به انتهای DNA در طول بازآرایی ژن‌های ایمونوگلوبولین و گیرنده سلول T نقش دارد.
نقش در تشخیص
TdT یکی از مارکرهای کلیدی برای تشخیص لوسمی لنفوبلاستیک حاد (ALL) و سایر بدخیمی‌های مرتبط با سلول‌های نابالغ لنفوییدی است. بیان TdT در لنفوبلاست‌های T و B در بیماران مبتلا به ALL نشان‌دهنده تمایز نیافتگی سلولی است و به افتراق این بیماری از سایر انواع لوسمی‌ها کمک می‌کند.
در لنفوم‌های لنفوبلاستیک، بررسی TdT همراه با سایر مارکرها مانند CD10، CD19، و CD3 اطلاعات دقیقی درباره منشأ و ویژگی‌های سلول‌های توموری ارائه می‌دهد. همچنین، TdT در پایش حداقل بیماری باقی‌مانده (MRD) پس از درمان در بیماران مبتلا به ALL استفاده می‌شود.
کاربردهای تحقیقاتی
TdT به دلیل نقش آن در مراحل اولیه تمایز لنفوییدی، در مطالعات مرتبط با بیولوژی سلول‌های بنیادی و تمایز سلولی استفاده می‌شود. بررسی این مارکر می‌تواند به درک بهتر از مراحل اولیه تکوین سلول‌های ایمنی و مکانیسم‌های دخیل در بروز بدخیمی‌ها کمک کند.
جمع‌بندی
مارکر TdT به‌عنوان یک نشانگر کلیدی برای شناسایی و طبقه‌بندی سلول‌های نابالغ لنفوییدی، در تشخیص و پایش بیماری‌های بدخیم خونی اهمیت دارد. نقش آن در شناسایی سلول‌های نابالغ و تمایز نیافتگی، این مارکر را به یکی از ابزارهای ضروری در فلوسایتومتری و مطالعات مرتبط با ایمونولوژی تبدیل کرده است.
