تب شالیزار یا تب سیاه زخم ریه‌ای، یکی از بیماری‌های عفونی است که توسط باکتری لپتوسپیرا (Leptospira) ایجاد می‌شود. این بیماری که به نام لپتوسپیروز نیز شناخته می‌شود، در محیط‌های گرمسیری و نیمه‌گرمسیری، به ویژه در مناطقی که کشاورزی برنج و شالیزار رایج است، بیشتر مشاهده می‌شود. انتقال بیماری به طور معمول از طریق تماس با آب یا خاک آلوده به ادرار حیوانات ناقل (مثل موش‌ها، گاوها و خوک‌ها) صورت می‌گیرد.
علائم این بیماری معمولاً شامل موارد زیر است:
- تب بالا
- دردهای عضلانی و مفصلی
- سردرد شدید
- درد شکمی
- یرقان (زردی پوست و چشم‌ها)
- نارسایی کلیوی یا کبدی
در موارد شدید، ممکن است منجر به مشکلات ریوی، خونریزی و حتی مرگ شود. تب شالیزار به خصوص برای کشاورزان و افرادی که در مناطق مرطوب و آلوده به شالیزار کار می‌کنند، خطر بیشتری دارد. درمان این بیماری معمولاً با استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها انجام می‌شود.
پیشگیری از این بیماری شامل استفاده از لباس‌های محافظ، اجتناب از تماس مستقیم با آب آلوده و مدیریت بهداشتی حیوانات است.