مورفین یکی از شناخته‌شده‌ترین مواد افیونی است که به‌طور طبیعی از تریاک به‌دست می‌آید و به‌عنوان یک داروی مسکن قوی در پزشکی برای کاهش دردهای شدید به‌کار می‌رود. با این حال، مصرف خارج از تجویز پزشک می‌تواند به سرعت منجر به وابستگی و اعتیاد شود. مکانیزم اصلی اعتیادآوری مورفین مربوط به تحریک سیستم پاداش مغز و افزایش آزادسازی دوپامین است که در طول زمان فرد را به مصرف مجدد و بیشتر سوق می‌دهد.
علائم اعتیاد به مورفین معمولاً شامل خواب‌آلودگی مداوم، یبوست، تنگی مردمک، کاهش تمرکز، تغییرات خلقی، و در مراحل پیشرفته‌تر، اختلال در عملکرد اجتماعی و شغلی است. با گذشت زمان، بدن نسبت به مورفین تحمل (Tolerance) پیدا می‌کند و فرد برای رسیدن به همان اثر اولیه ناچار به افزایش دوز مصرفی می‌شود. ترک مصرف نیز با علائم شدیدی مانند دردهای عضلانی، بی‌قراری، تعریق، اضطراب، اسهال و بی‌خوابی همراه است.
در بازار غیرقانونی، مورفین با نام‌های مختلفی شناخته می‌شود و بسته به منطقه، ممکن است به‌صورت پودر سفید یا قرص‌های غیرمجاز عرضه شود. نام‌هایی مانند “M”, “Miss Emma”, “White Stuff”, “Morpho” در برخی کشورها رایج‌اند، هرچند شکل و نام تجاری آن می‌تواند متفاوت باشد. این تغییر نام‌ها اغلب برای پنهان‌سازی مصرف یا فروش غیرقانونی استفاده می‌شوند و همین موضوع خطر شناسایی و پیشگیری را دشوارتر می‌کند.
آزمایش اعتیاد به مورفین
برای شناسایی مصرف مورفین، آزمایش‌های اختصاصی بر پایه نمونه ادرار، خون یا حتی مو انجام می‌شوند. این تست‌ها قادرند متابولیت‌های مورفین را که در بدن فرد مصرف‌کننده تولید می‌شوند، ردیابی کنند. در آزمایشگاه چکاپ پنل تخصصی اعتیاد طراحی شده است که امکان شناسایی اعتیاد به مورفین را با دقت بالا فراهم می‌کند. انجام این آزمایش می‌تواند در تشخیص به‌موقع، شروع درمان و همچنین پایش بیماران تحت درمان ترک اعتیاد نقش کلیدی ایفا کند.
