این تست برای تشخیص و پایش بیماری کبدی مرتبط با نکروز کبدی مفید است.
اطلاعات بالینی
آلانین آمینوترانسفراز (ALT) عمدتاً در سلول های کبدی وجود دارد. در هپاتیت ویروسی و سایر اشکال بیماری کبدی همراه با نکروز کبدی، ALT سرم حتی قبل از ظاهر شدن علائم و نشانه های بالینی بیماری افزایش می یابد.
اگرچه دو عامل AST و ALT به صورت همزمان نشانه هایی از عملکرد کبد هستند اما ALT آنزیم اختصاصی تری برای کبد است. افزایش سرمی ALT در شرایطی غیر از بیماری پارانشیمی کبد به ندرت مشاهده می شود. علاوه بر این، افزایش فعالیت ALT طولانی تر از فعالیت AST باقی می ماند.
تفسیرنتیجه تست ALT
مقادیر بالای آلانین آمینوترانسفراز (ALT) در بیماری های کبدی پارانشیمی که با تخریب سلول های کبدی مشخص می شود، دیده می شود. مقادیر معمولاً حداقل 10 برابر بیشتر از محدوده طبیعی هستند. سطوح ممکن است به مقادیر بالای 100 برابر حد مرجع بالا برسند. اما در اغلب بیماران میزان ALT در بالاترین مقدار در حدود 20 تا 50 برابر حد نرمال است. در هپاتیت عفونی و سایر شرایط التهابی مؤثر بر کبد، مشخصاً ALT به اندازه یا بالاتر از آسپارتات آمینوترانسفراز (AST) است و نسبت ALT: AST که در حالت عادی و در شرایط دیگر کمتر از 1 است، بیشتر از این عدد می شود. سطح ALT معمولاً قبل از ظهور علائم و نشانه های بالینی بیماری افزایش می یابد.
Males
> or =1 year: 7-55 U/L
Reference values have not been established for patients who are <12 months of age.
Females
> or =1 year: 7-45 U/L
Reference values have not been established for patients who are <12 months of age.
Tietz Textbook of Clinical Chemistry. Edited by CA Burtis, ER Ashwood. Philadelphia, WB Saunders Company, 1994
