مشخصات فنی تست
Uric Acid
نام تست به انگلیسی
نام فارسی
کد ملی
کد لوئینک
لینک لوئینک
کد تامین اجتماعی
مخفف
نام پنل
روش انجام تست
واحد
محدوده مجاز
مقادیر بحرانی
نوع نمونه
مقدار نمونه
معیار رد نمونه
شرایط نگهداری نمونه
مدت زمان جوابدهی
توضیحات تکمیلی
ضمیمه ها
دستهبندی
کاربرد اصلی این تست برای تشخیص و درمان نارسایی کلیه است.
همچنین تست اسید اوریک برای نظارت بر بیماران دریافت کننده داروهای سیتوتوکسیک و انواع اختلالات دیگر، از جمله نقرس، لوسمی، پسوریازیس، گرسنگی و …
اسید اوریک محصول نهایی متابولیسم پورین در انسان است. پورین ها، ترکیباتی که اجزای حیاتی اسیدهای نوکلئیک و کوآنزیم ها هستند، ممکن است در بدن سنتز شوند یا ممکن است با خوردن غذاهای غنی از مواد نوکلئیک (مانند جگر، نان شیرین) به دست آیند. تقریباً 75٪ از اسید اوریک دفع شده در ادرار از بین می رود. قسمت اعظم باقیمانده در دستگاه گوارش ترشح می شود و در آنجا توسط آنزیم های باکتریایی به آلانتوئین و سایر ترکیبات تجزیه می شود.
هیپراوریسمی بدون علامت اغلب از طریق غربالگری بیوشیمیایی تشخیص داده می شود. علل اصلی هیپراوریسمی افزایش سنتز پورین، اختلال متابولیک ارثی، دریافت بیش از حد پورین در رژیم غذایی، افزایش گردش اسید نوکلئیک، بدخیمی، داروهای سیتوتوکسیک و کاهش دفع به دلیل نارسایی مزمن کلیوی یا افزایش بازجذب کلیوی است. پیگیری این بیماران بایستی بعد از درمان نیز به صورت دوره ای مورد ارزیابی قرار گیرند زیرا بسیاری از آنها در معرض خطر ابتلا به بیماری کلیوی هستند. تعداد کمی از این بیماران به سندرم بالینی نقرس مبتلا می شوند.
هیپواوریسمی، که اغلب به عنوان اورات سرم زیر 2.0 میلی گرم در دسی لیتر تعریف می شود، بسیار کمتر از هیپراوریسمی است. ممکن است ثانویه به بیماری شدید سلول های کبدی همراه با کاهش سنتز پورین، بازجذب ناقص لوله های کلیوی، درمان بیش از حد هیپراوریسمی با آلوپورینول و همچنین برخی از درمان های سرطان (مانند 6- مرکاپتوپورین) باشد.
هیپراوریسمی معمولاً با غلظت اسید اوریک سرم یا پلاسما بالای 8.0 میلی گرم در دسی لیتر در مردان یا بالای 6.1 میلی گرم در دسی لیتر در زنان تعریف می شود.
Males
1-10 years: 2.4-5.4 mg/dL
11 years: 2.7-5.9 mg/dL
12 years: 3.1-6.4 mg/dL
13 years: 3.4-6.9 mg/dL
14 years: 3.7-7.4 mg/dL
15 years: 4.0-7.8 mg/dL
> or =16 years: 3.7-8.0 mg/dL
Females
1 year: 2.1-4.9 mg/dL
2 years: 2.1-5.0 mg/dL
3 years: 2.2-5.1 mg/dL
4 years: 2.3-5.2 mg/dL
5 years: 2.3-5.3 mg/dL
6 years: 2.3-5.4 mg/dL
7-8 years: 2.3-5.5 mg/dL
9-10 years: 2.3-5.7 mg/dL
11 years: 2.3-5.8 mg/dL
12 years: 2.3-5.9 mg/dL
> or =13 years: 2.7-6.1 mg/dL
Tietz Textbook of Clinical Chemistry. Chapter 24: Fourth edition, Edited by CA Burtis, ER Ashwood, WS Bruns. WB Saunders Company, Philadelphia, 2006, pp 803-807