Panel for diagnosis Plasma Cell Neoplasms
CD45, CD5, CD19, CD38, CD138, CD56
لنفوما بزرگ سلولی پراکنده (Diffuse Large B-cell Lymphoma) یکی از شایع‌ترین انواع لنفومای غیرهوچکین است که بطور عمده سلول‌های B را درگیر می‌کند. این بیماری می‌تواند در هر سنی رخ دهد، اما بیشتر در بزرگسالان دیده می‌شود و می‌ت
واند با علائمی مانند تورم غدد لنفاوی، خستگی، تعریق شبانه و کاهش وزن ناگهانی همراه باشد. تشخیص این بیماری معمولاً از طریق بیوپسی غده لنفاوی و آزمایشات پیشرفته مانند فلوسایتومتری صورت می‌گیرد. فلوسایتومتری یک روش آزمایشگاهی است که برای تجزیه و تحلیل خصوصیات فیزیکی و شیمیایی سلول‌ها به کار می‌رود و در تشخیص انواع مختلف سرطان‌های خونی و لنفوم‌ها کاربرد دارد. در مورد لنفوما بزرگ سلولی پراکنده، استفاده از پنل خاصی از مارکرهای سطح سلولی اهمیت دارد که شامل:
- CD45: این مارکر بر روی تمام سلول‌های خونی سفید بیان می‌شود و به عنوان یک مارکر پایه برای شناسایی سلول‌های لنفوئیدی استفاده می‌شود. حضور CD45 می‌تواند کمک کند تا سلول‌ه
ای لنفوما را از سایر سلول‌های غیرلنفوئیدی متمایز کند.
-
CD19: یک مارکر مهم برای سلول‌های B است که در تشخیص لنفوم‌های مرتبط با سلول‌های B کاربرد دارد. حضور CD19 نشان‌دهنده‌ی وجود سلول‌های B در نمونه است و در تشخیص لنفوماهای سلول B کمک‌کننده است.
-
CD20: این مارکر نیز بر روی سلول‌های B بیان می‌شود و یکی دیگر از مولفه‌های کلیدی در تشخیص لنفوماهای سلول B است. CD20 می‌تواند در انتخاب درمان‌های هدفمند مانند آنتی‌بادی‌های مونوکلونال که به این مارکر متصل می‌شوند، نقش داشته باشد.
-
CD22 و CD79a: این دو مارکر نیز به طور خاص در سلول‌های B یافت می‌شوند و به تشخیص دقیق‌تر لنفوماهای سلول B کمک می‌کنند. حضور این مارکرها می‌تواند نشان‌دهنده‌ی وجود سلول‌های B غیرطبیعی باشد که برای تایید تشخیص لنفوما بزرگ سلولی پراکنده مهم است.
این پنل از مارکرها اجازه می‌دهد تا پزشکان با دقت بیشتری بتوانند وجود و نوع لنفوما را تشخیص دهند و بر اساس آن، درمان مناسب را طراحی کنند.
