پنل هپاتیت حاد مجموعه‌ای از آزمایش‌ها است که برای تشخیص سریع عفونت‌های حاد کبدی ناشی از ویروس‌های هپاتیت A, B, C، و گاهی E انجام می‌شود. این آزمایش‌ها به تشخیص علت التهاب کبد و شروع درمان مناسب کمک می‌کنند. در ادامه به توضیح اجزای این پنل پرداخته شده است:
- آنتی‌بادی هپاتیت A، IgM (Hepatitis A Antibody, IgM): وجود آنتی‌بادی IgM علیه هپاتیت A نشان‌دهنده یک عفونت حاد یا اخیر با ویروس هپاتیت A است. این آزمایش برای تشخیص عفونت‌های فعال استفاده می‌شود.
- آنتی‌بادی هسته‌ای هپاتیت B، IgM (Hepatitis B Core Antibody, IgM): وجود آنتی‌بادی IgM به هسته ویروس هپاتیت B نشان‌دهنده عفونت حاد با ویروس هپاتیت B است. این آنتی‌بادی معمولاً در اوایل عفونت ظاهر می‌شود.
- آنتی‌ژن سطحی هپاتیت B (Hepatitis B Surface Antigen): حضور این آنتی‌ژن نشان‌دهنده وجود عفونت فعال با ویروس هپاتیت B است. این آزمایش می‌تواند عفونت حاد یا مزمن را نشان دهد.
- آنتی‌بادی هپاتیت C (Hepatitis C Antibody): وجود آنتی‌بادی‌ها علیه هپاتیت C نشان‌دهنده قرار گرفتن فرد در معرض ویروس است. اگرچه این آنتی‌بادی‌ها می‌توانند نشان‌دهنده عفونت حاد یا مزمن باشند، برای تایید وجود عفونت فعال نیاز به آزمایش بار ویروسی هپاتیت C است.
- بررسی هپاتیت E بر اساس سابقه سفر (Consider testing for Hepatitis E based on travel history): هپاتیت E عمدتاً در کشورهای با سطح بهداشت پایین و در مناطقی که عفونت شایع است، منتقل می‌شود. آزمایش برای هپاتیت E معمولاً بر اساس سابقه سفر به مناطق پرخطر یا علائم بالینی مشخص توصیه می‌شود.
این پنل آزمایشی ابزار مهمی برای تشخیص سریع و مدیریت مناسب بیماران مبتلا به هپاتیت حاد فراهم می‌کند، که می‌تواند به جلوگیری از عوارض جدی کمک کرده و انتقال به دیگران را کاهش دهد.
