مدیریت الکترولیت‌ها و مایعات برای بیمارانی که دچار اختلالات تعادل مایعات و الکترولیت‌ها هستند، حیاتی است. این مدیریت می‌تواند شامل بیماران با نارسایی کلیه، بیماری‌های قلبی، اختلالات هورمونی و شرایط حاد پزشکی مانند دهیدراتاسیون یا اضافه بار مایع باشد. آزمایش‌های زیر در مدیریت الکترولیت‌ها و مایعات کلیدی هستند:
پنل متابولیک پایه (Basic Metabolic Panel – BMP)
- شامل ارزیابی سطوح الکترولیت‌های خون مانند سدیم، پتاسیم، کلرید، و بی‌کربنات، علاوه بر کراتینین و گلوکز خون. این آزمایش برای ارزیابی وضعیت هیدراتاسیون، عملکرد کلیه و تعادل اسید-باز بسیار مفید است.
اسمولالیته پلاسما و ادرار (Plasma and Urine Osmolality)
- این آزمایش نشان‌دهنده تراکم مواد حل‌شده در مایعات بدن است و به ارزیابی وضعیت هیدراتاسیون و توانایی کلیه‌ها در تنظیم تعادل آب کمک می‌کند.
کلیرانس کراتینین (Creatinine Clearance)
- اندازه‌گیری میزان فیلتراسیون گلومرولی (GFR) کلیه‌ها است که به ارزیابی عملکرد کلیه کمک می‌کند. این آزمایش از طریق مقایسه سطوح کراتینین در خون و ادرار در یک دوره زمانی معین (معمولاً ۲۴ ساعته) انجام می‌شود.
کلیرانس آب آزاد (Free Water Clearance)
- این آزمایش برای محاسبه توانایی کلیه‌ها در حذف یا ذخیره آب، بدون در نظر گرفتن مواد حل‌شده، استفاده می‌شود. این اطلاعات به تنظیم درمان‌های مایعات کمک می‌کند.
شکاف آنیونی (Anion Gap)
- اندازه‌گیری اختلاف بین کاتیون‌ها و آنیون‌های اصلی در خون که می‌تواند به تشخیص اختلالات اسید-باز و برخی شرایط متابولیک کمک کند.
این آزمایش‌ها به پزشکان کمک می‌کنند تا درک کاملی از وضعیت متابولیک و هیدراتاسیون بیمار داشته باشند، اختلالات تعادل مایع و الکترولیت را تشخیص دهند، و استراتژی‌های مدیریت مؤثر را تعیین کنند. این اطلاعات برای تنظیم دقیق درمان‌های مایعات و الکترولیت‌ها، به ویژه در بیمارانی که دچار نارسایی کلیه یا بیماری‌های مزمن هستند، بسیار مهم است.
