فشار خون بالا یا هیپرتنشن، یکی از شایع‌ترین مشکلات بهداشتی در سراسر جهان است که می‌تواند منجر به عوارض جدی مانند بیماری قلبی، سکته مغزی، و نارسایی کلیه شود. مدیریت مؤثر هیپرتنشن اغلب نیازمند یک رویکرد جامع شامل تشخیص دقیق، درمان مناسب و پیگیری منظم است. در این راستا، آزمایش‌های زیر می‌توانند در تشخیص و مدیریت هیپرتنشن مفید باشند:
1. پنل متابولیک پایه (Basic Metabolic Panel – BMP)
- شامل آزمایش‌هایی برای ارزیابی وضعیت الکترولیت‌ها، عملکرد کلیه‌ها (کراتینین و Urea Nitrogen (BUN))، و تعادل اسید-باز. اختلالات الکترولیتی یا عملکرد نامناسب کلیه می‌تواند با فشار خون بالا مرتبط باشد.
2. کورتیزول آزاد ادراری (Urinary Free Cortisol)
- برای بررسی اختلالات آدرنال مانند سندرم کوشینگ، که می‌تواند منجر به فشار خون بالا شود، اندازه‌گیری می‌شود.
3. رنین (Renin)
- سطوح رنین می‌تواند در تشخیص فشار خون ناشی از اختلالات هورمونی یا عروقی مرتبط با سیستم رنین-آنژیوتانسین کمک کند.
4. غربالگری تیروئید (Thyroid Screening)
- شامل آزمایش تیروکسین آزاد (Free T4) و هورمون محرک تیروئید (TSH). اختلالات تیروئید می‌تواند با فشار خون بالا مرتبط باشد.
5. متانفرین و نورمتانفرین ۲۴ ساعته ادراری (24 hr Urine Metanephrine & Normetanephrine)
- برای تشخیص فئوکروموسیتوما، یک تومور نادر آدرنال که می‌تواند فشار خون را به طور قابل توجهی افزایش دهد، انجام می‌شود.
6. آزمایش ادرار (Urinalysis)
- می‌تواند به شناسایی علائم اختلالات کلیوی ناشی از فشار خون بالا کمک کند، از جمله وجود پروتئین (پروتئینوریا) یا دیگر نشانه‌های آسیب کلیوی.
این آزمایش‌ها به پزشکان کمک می‌کنند تا علل زمینه‌ای فشار خون بالا را شناسایی و برای هر بیمار برنامه درمانی مناسبی تدوین کنند. همچنین، این آزمایش‌ها می‌توانند در پیگیری اثربخشی درمان و تشخیص عوارض احتمالی ناشی از هیپرتنشن به کار روند.
