مدیریت تغذیه انترال (از طریق دستگاه گوارش) و پارانترال (تغذیه وریدی) بخش مهمی از درمان بیمارانی است که به دلایل مختلف قادر به تغذیه کافی از طریق رژیم غذایی معمولی نیستند. این روش‌های تغذیه‌ای برای حمایت از بهبود و حفظ وضعیت تغذیه‌ای بیماران در شرایط حاد بیماری، جراحی یا تغذیه طولانی مدت استفاده می‌شوند. برای مدیریت مؤثر تغذیه انترال و پارانترال، ارزیابی دقیق وضعیت تغذیه‌ای و متابولیکی بیمار ضروری است. در این راستا، آزمایش‌های زیر می‌توانند اطلاعات مفیدی ارائه دهند:
پنل متابولیک پایه (Basic Metabolic Panel – BMP)
- شامل ارزیابی سطوح الکترولیت‌ها، کراتینین، و گلوکز خون است که می‌تواند وضعیت هیدراتاسیون، عملکرد کلیه و تعادل اسید-باز را نشان دهد.
مگنزیم (Magnesium)
- سطوح مگنزیم برای ارزیابی وضعیت الکترولیتی و پیشگیری یا درمان نقص مگنزیم، که می‌تواند بر عملکرد عضلانی و عصبی تأثیر بگذارد، اندازه‌گیری می‌شود.
آلبومین (Albumin)
- سطح آلبومین به عنوان شاخصی از وضعیت تغذیه‌ای بلندمدت و عملکرد کبدی اندازه‌گیری می‌شود.
پروتئین کل (Total Protein)
- ارزیابی میزان کل پروتئین‌های خونی که به ارزیابی وضعیت تغذیه‌ای کمک می‌کند.
فسفاتاز قلیایی (Alkaline Phosphatase)
- می‌تواند در ارزیابی سلامت استخوان‌ها و کبد به کار رود.
فسفر (Phosphorus)
- سطوح فسفر برای ارزیابی تعادل معدنی و سلامت استخوان‌ها اندازه‌گیری می‌شود.
تری‌گلیسیریدها (Triglycerides)
- برای ارزیابی خطر بیماری قلبی و مدیریت تغذیه پارانترال، که می‌تواند بر سطوح چربی خون تأثیر بگذارد، اندازه‌گیری می‌شود.
پرآلبومین (Prealbumin)
- شاخص حساس‌تری نسبت به آلبومین برای ارزیابی وضعیت تغذیه‌ای کوتاه‌مدت و پیگیری پاسخ به درمان تغذیه‌ای است.
شمارش کامل خون (CBC) با بررسی فیلم خونی
- برای ارزیابی وضعیت هماتولوژیکی کلی، شامل شمارش سلول‌های خونی، هموگلوبین، و هماتوکریت. بررسی فیلم خونی می‌تواند به تشخیص علل زمینه‌ای اختلالات تغذیه‌ای مانند کم‌خونی کمک کند.
این آزمایش‌ها به تیم مراقبت بهداشتی امکان می‌دهند تا نیازهای تغذیه‌ای بیمار را به طور دقیق تعیین کرده و برنامه‌ریزی مناسبی برای تغذیه انترال یا پارانترال انجام دهند. همچنین، این آزمایش‌ها در تشخیص و مدیریت عوارض احتمالی ناشی از تغذیه پزشکی نظیر اختلالات الکترولیتی و متابولیکی کمک‌کننده هستند.
